Moving out - Moving in

καιρό έχω να αισθανθω τόσο πολύ.
    και αυτό μου προκαλεί θλίψη,
δεν ξέρω πόσο βαθιά είναι,
το πιο πιθανό είναι ότι θα την ξεχάσω,
αλλά προκαλεί ανατριχίλα οταν ακούω τραγούδια
όπως το jigsaw into place
και στα ανωτερα στρώματα υπάρχει και μια μικρή χαρά,
ότι "νιώθω" και ακόμα η χαρά της δημιουργικότητας
γιατί όταν είσαι συνεχεια ευτυχισμένος
δε μπορεί να είσαι δημιουργικός
και εγώ από φύση είμαι σαν το φελλό
όσο και να με βουλιάζουν, θα ανεβαίνω με ένα μαγικό τρόπο
στην επιφάνεια
μέσα στον καθορισμένο χρόνο μου, 

 προσδιορισμένο απο τις φυσικές εξισώσεις της άνωσης.
Κι έτσι αυτή η μικρή χαρά
υπονομευεί τη θλίψη στην οποία έπεσα με πλήρη επίγνωση
χθες και σήμερα,
διοτι απλά θέλω να θυμάμαι ότι χθες
ήμουν επίτηδες στεναχωρημένη.